Week 4!
23 oktober 2016 - Toronto, Canada
Zoooo dan, zijn we weer!
Week 4 was een wat rustigere week dan normaal. Ik kwam natuurlijk maandag nacht terug van New York en vervolgens een drukke week gehad op school.
Deze week zijn we met een groepje klasgenoten naar een Escape Room gegaan voor het afscheid van João. Samen met hem en Paola, Sofia en Adela ging ik de kamer in om een poging tot ontsnappen te doen.
Het was een muziekkamer met allerlei instrumenten en het verhaal was dat we opgesloten waren door een andere band tijdens een band-competition. Door middel van hints en clues moesten we achter codes komen om een volgende doos of instrument open te maken voor de volgende hint. Als je dan uiteindelijk alle codes hebt gevonden kun je uit de kamer ontsnappen.
Met slechts 45 minuten begonnen we vol goede moed en een gezonde dosis zelfvertrouwen aan de eerste code. Het ging redelijk goed en we waren al snel bij de vijfde code.
En toen werd het lastig. Na 15 minuten vonden we pas de volgende code omdat we op de grond zaten na te denken en de grootste hint ergens op een muur hing die je alleen kon zien als je rechtop stond.
Juist... super dom om te gaan zitten dus! Maar we gingen snel verder en dachten bijna bij het einde te zijn toen de zoemer af ging en we officieel niet ontsnapt waren.
De man van de Escape Room kwam binnen en vroeg of we de rest van de codes wilden zien. Vervolgens kwamen er nog minstens 7 stappen die we hadden moeten ondernemen.... we waren dus helemaal niet ver gekomen en João liep daardoor een (nodig) deukje in zijn zelfvertrouwen op, maar lachen was het zeker! Toen er tegen zijn been uit het niets een luikje openging sprong hij bijna tegen het plafond op om vervolgens bijna over een drumstel te vallen, wat misschien nog wel het aller grappigste was van de hele ervaring.
Na de Escape Room zijn we naar een bar gegaan in de stad waar we van wat drankjes hebben genoten en Pao en ik samen João, Adela en Sofi hebben verslagen met Poolen (hoe schrijf je dat eigenlijk... (mam? Rick? Iemand?) je weet wel, met een biljartafel en een keu, waar Joey altijd zo goed in is.... anyways jullie weten vast wat ik bedoel!)
Super gezellige avond gehad waarna we helaas afscheid moesten nemen van João.
Die zondag ben ik samen met Adela naar de Niagara Falls gegaan.
Jep, dat was echt fantastisch!
Ik zal beginnen bij het begin. We dachten ruim op tijd te zijn totdat we de melding van een brandonderzoek kregen in de metro bij 1 van de stations. Zoals u ongetwijfeld zal verwachten van Blondie & Brownie die al kunnen verdwalen in een supermarkt, ontstond er (lichte) paniek.
We wilde niet het risico lopen om de tourbus naar Niagara te missen dus besloten we een Taxi te nemen. 23 dollar en een half uur later kwamen we aan bij de bus waar ik heel enthousiast werd begroet door de tour-guide, dezelfde tour-guide met wie ik naar New York was gegaan!
Nadeel was dat ik niet mee mocht doen aan zijn quiz omdat ik de antwoorden al wist, maar heb het wederom heel gezellig met hem en Adela gehad.
Eerst zijn we naar Niagara On The Lake gegaan waar we bij Ontario Lake uitkwamen. Dit is het meer waar het water van de watervallen via de rivier instroomt. Heel apart om aan de andere kant van de rivier Amerika te zien. Na wat foto's gemaakt te hebben zijn we het kleine stadje (eigenlijk 1 straat) in gegaan om wat souvenirs voor Paola te halen en een lunch te regelen.
Na dit stadje doorgereden over een prachtige weg door de bergen heen langs de Niagara rivier richting de watervallen.
Eenmaal aangekomen natuurlijk onze ogen uitgekeken. Ongelooflijk hoeveel water er naar beneden stroomt. De gids vertelde ons dat er per seconden zoveel water naar beneden valt dat het gelijk staat aan de kracht van 100.000 (als ik het me goed herinner) paarden. Daar wil je dus niet in vallen!
Dankzij de tour konden we naar beneden richting de boot om naar de watervallen te varen. Gekleed in een uitermate charmant rode poncho (die tot halverwege de armen en benen kwam) hebben we een goed plekje uitgekozen en was het natuurlijk lachen geblazen. Helemaal als je aan je buitenlandse vrienden vertelt dat het in Nederland vrij normaal is om iemand met een poncho op de fiets voorbij te zien rijden!
Allereerst zijn we langs de Amerikaanse watervallen gevaren, en het is werkelijk spectaculair om onderaan zo'n enorme waterval te staan en het water letterlijk op je af te zien komen. Helemaal als je vervolgens doorvaart naar de Canadeze waterval, die nog veel groter is.
Godzijdank was Adela haar telefoon waterproof en hebben we de hilariteit enigszins kunnen vastleggen. Niet normaal hoeveel water er daar op je af komt. Nou zou je denken dat een Nederlandse wel wat water gewend is, maar dit is toch wel een niveautje heftiger.
En toch ook weer adembenemend. Zo ver en zo hoog als je zien kunt is water dat met bakken naar beneden stort, in het water naast je ontstaan wat draaikolken door de enorme kracht en stroming en je staat midden in een soort mist van regen. Heeeeel bijzonder.
Eenmaal terug op het vaste land bleek dat de poncho niet echt geholpen had, want mijn jas en broek waren grotendeels nat en ik hoorde mijn sokken soppen tijdens het lopen, maar het was het dubbel en dwars waard!
Na wat rond te lopen in de vrije tijd, het stadje dat leek op een mini Las Vegas bekeken en wat gegeten te hebben, was het al aardig donker en ging de verlichting op de watervallen aan. Ook dit zag er bijzonder mooi uit en is bijna niet vast te leggen op de foto. (Zie de foto's voor mijn poging)
Uiteindelijk werden we ook nog eens op een vuurwerkshow getrakteerd boven de watervallen, en ook dit was zeer bijzonder en prachtig mooi om te zien!
Nou, dat was het verhaal van week 4! Denk ik... ik moet eerlijk zeggen dat de dagen/weken en activiteiten een beetje door elkaar lopen aangezien we zoveel verschillende dingen hebben gedaan. Maar aan de hand van de foto's lukt het tot nu toe aardig om het bij te houden!
Ik zal na het plaatsen van dit verhaal nog wat foto's posten zodat jullie een beeld kunnen krijgen van de prachtige dingen die ik heb gezien. Ik zal ook snel over week 5 schrijven, aangezien deze er nu alweer bijna op zit.....
Hoe dan ook, ontzettend bedankt voor al jullie lieve reacties, vooral op mijn New York verhaal. Doet me goed om het te lezen en ik ben blij te horen dat de verhalen in de goede smaak vallen!
Ik ga bijna mijn laatste week in, dus ik kan inmiddels zeggen: tot snel!
Lieeeeeefs ✌
Week 4 was een wat rustigere week dan normaal. Ik kwam natuurlijk maandag nacht terug van New York en vervolgens een drukke week gehad op school.
Deze week zijn we met een groepje klasgenoten naar een Escape Room gegaan voor het afscheid van João. Samen met hem en Paola, Sofia en Adela ging ik de kamer in om een poging tot ontsnappen te doen.
Het was een muziekkamer met allerlei instrumenten en het verhaal was dat we opgesloten waren door een andere band tijdens een band-competition. Door middel van hints en clues moesten we achter codes komen om een volgende doos of instrument open te maken voor de volgende hint. Als je dan uiteindelijk alle codes hebt gevonden kun je uit de kamer ontsnappen.
Met slechts 45 minuten begonnen we vol goede moed en een gezonde dosis zelfvertrouwen aan de eerste code. Het ging redelijk goed en we waren al snel bij de vijfde code.
En toen werd het lastig. Na 15 minuten vonden we pas de volgende code omdat we op de grond zaten na te denken en de grootste hint ergens op een muur hing die je alleen kon zien als je rechtop stond.
Juist... super dom om te gaan zitten dus! Maar we gingen snel verder en dachten bijna bij het einde te zijn toen de zoemer af ging en we officieel niet ontsnapt waren.
De man van de Escape Room kwam binnen en vroeg of we de rest van de codes wilden zien. Vervolgens kwamen er nog minstens 7 stappen die we hadden moeten ondernemen.... we waren dus helemaal niet ver gekomen en João liep daardoor een (nodig) deukje in zijn zelfvertrouwen op, maar lachen was het zeker! Toen er tegen zijn been uit het niets een luikje openging sprong hij bijna tegen het plafond op om vervolgens bijna over een drumstel te vallen, wat misschien nog wel het aller grappigste was van de hele ervaring.
Na de Escape Room zijn we naar een bar gegaan in de stad waar we van wat drankjes hebben genoten en Pao en ik samen João, Adela en Sofi hebben verslagen met Poolen (hoe schrijf je dat eigenlijk... (mam? Rick? Iemand?) je weet wel, met een biljartafel en een keu, waar Joey altijd zo goed in is.... anyways jullie weten vast wat ik bedoel!)
Super gezellige avond gehad waarna we helaas afscheid moesten nemen van João.
Die zondag ben ik samen met Adela naar de Niagara Falls gegaan.
Jep, dat was echt fantastisch!
Ik zal beginnen bij het begin. We dachten ruim op tijd te zijn totdat we de melding van een brandonderzoek kregen in de metro bij 1 van de stations. Zoals u ongetwijfeld zal verwachten van Blondie & Brownie die al kunnen verdwalen in een supermarkt, ontstond er (lichte) paniek.
We wilde niet het risico lopen om de tourbus naar Niagara te missen dus besloten we een Taxi te nemen. 23 dollar en een half uur later kwamen we aan bij de bus waar ik heel enthousiast werd begroet door de tour-guide, dezelfde tour-guide met wie ik naar New York was gegaan!
Nadeel was dat ik niet mee mocht doen aan zijn quiz omdat ik de antwoorden al wist, maar heb het wederom heel gezellig met hem en Adela gehad.
Eerst zijn we naar Niagara On The Lake gegaan waar we bij Ontario Lake uitkwamen. Dit is het meer waar het water van de watervallen via de rivier instroomt. Heel apart om aan de andere kant van de rivier Amerika te zien. Na wat foto's gemaakt te hebben zijn we het kleine stadje (eigenlijk 1 straat) in gegaan om wat souvenirs voor Paola te halen en een lunch te regelen.
Na dit stadje doorgereden over een prachtige weg door de bergen heen langs de Niagara rivier richting de watervallen.
Eenmaal aangekomen natuurlijk onze ogen uitgekeken. Ongelooflijk hoeveel water er naar beneden stroomt. De gids vertelde ons dat er per seconden zoveel water naar beneden valt dat het gelijk staat aan de kracht van 100.000 (als ik het me goed herinner) paarden. Daar wil je dus niet in vallen!
Dankzij de tour konden we naar beneden richting de boot om naar de watervallen te varen. Gekleed in een uitermate charmant rode poncho (die tot halverwege de armen en benen kwam) hebben we een goed plekje uitgekozen en was het natuurlijk lachen geblazen. Helemaal als je aan je buitenlandse vrienden vertelt dat het in Nederland vrij normaal is om iemand met een poncho op de fiets voorbij te zien rijden!
Allereerst zijn we langs de Amerikaanse watervallen gevaren, en het is werkelijk spectaculair om onderaan zo'n enorme waterval te staan en het water letterlijk op je af te zien komen. Helemaal als je vervolgens doorvaart naar de Canadeze waterval, die nog veel groter is.
Godzijdank was Adela haar telefoon waterproof en hebben we de hilariteit enigszins kunnen vastleggen. Niet normaal hoeveel water er daar op je af komt. Nou zou je denken dat een Nederlandse wel wat water gewend is, maar dit is toch wel een niveautje heftiger.
En toch ook weer adembenemend. Zo ver en zo hoog als je zien kunt is water dat met bakken naar beneden stort, in het water naast je ontstaan wat draaikolken door de enorme kracht en stroming en je staat midden in een soort mist van regen. Heeeeel bijzonder.
Eenmaal terug op het vaste land bleek dat de poncho niet echt geholpen had, want mijn jas en broek waren grotendeels nat en ik hoorde mijn sokken soppen tijdens het lopen, maar het was het dubbel en dwars waard!
Na wat rond te lopen in de vrije tijd, het stadje dat leek op een mini Las Vegas bekeken en wat gegeten te hebben, was het al aardig donker en ging de verlichting op de watervallen aan. Ook dit zag er bijzonder mooi uit en is bijna niet vast te leggen op de foto. (Zie de foto's voor mijn poging)
Uiteindelijk werden we ook nog eens op een vuurwerkshow getrakteerd boven de watervallen, en ook dit was zeer bijzonder en prachtig mooi om te zien!
Nou, dat was het verhaal van week 4! Denk ik... ik moet eerlijk zeggen dat de dagen/weken en activiteiten een beetje door elkaar lopen aangezien we zoveel verschillende dingen hebben gedaan. Maar aan de hand van de foto's lukt het tot nu toe aardig om het bij te houden!
Ik zal na het plaatsen van dit verhaal nog wat foto's posten zodat jullie een beeld kunnen krijgen van de prachtige dingen die ik heb gezien. Ik zal ook snel over week 5 schrijven, aangezien deze er nu alweer bijna op zit.....
Hoe dan ook, ontzettend bedankt voor al jullie lieve reacties, vooral op mijn New York verhaal. Doet me goed om het te lezen en ik ben blij te horen dat de verhalen in de goede smaak vallen!
Ik ga bijna mijn laatste week in, dus ik kan inmiddels zeggen: tot snel!
Lieeeeeefs ✌
Dat je met volle teugen geniet spat van je leuke verslagen af. Heel leuk en soms ontroerend om te lezen. Leuke laatste dagen gewenst.
Wat een mooi moment in de kerk en fijn om te horen en te voelen dat ze altijd bij je mogen zijn en dat God ons zegend en ook over ons waakt!
Meid ik wens je nog een laatste fijne week toe kijk goed uit ik heb voor je gebeden en we zien elkaar snel.weer! P.s. leuke meid Adele ;) en ik ben heel benieuwd naar je video van die kunstdag met het water en die projectie! Ohjaaa p.s p.s vette foto's!!!
Dikke kus! Geniet geniet!
Die boottrip bij de Niagara watervallen wilde ik ook zo graag doen, maar opa wilde niet. Achteraf spijt dat ik niet zelf ben gegaan. Maar zoals je weet ben ik wel met een helicopter een rondvlucht gemaakt en dat vond ik ook adembenemend. De lichtshow is ook geweldig hè? Ik zie alles gewoon weer voor me. Je kunt nog zoveel foto's maken maar het geeft de werkelijkheid niet weer. Die blijven in je gedachten, geloof me maar dat vergeet je nooit meer. Het was erg fijn om je op papa's verjaardag via Skype even te zien en te spreken. Wat heerlijk dat die mogelijkheid er is. Nog een weekje en dan staan we weer op Schiphol om je te verwelkomen. Wat is de tijd enorm snel gegaan en wat heb jij enorm veel meegemaakt in deze weken. Nou lieverd, geniet volop van die laatste week en tot gauw! Dikke knuffel,
Oma Anneke
Geniet nog even en tot volgende week. Stiekem kijk ik daar toch wel naar uit!!❤
En zelfs weer even Jackie tegengekomen onderweg, your favorite.
Ik zie ook mooie vriendschappen ontstaan goed om te zien.
En Giny in een ROZE poncho, nooit verwacht om je daar nog een keer in te zien!! Maar ja je moest nu natuurlijk wel....
De foto's zijn weer prachtig en zorgen er inderdaad weer voor dat je denkt, IK WIL OOK!
Lieverd ben heel blij dat je zo geniet dat doet me goed.
Probeer er deze week nog zoveel mogelijk leuke dingen uit te slepen, tot volgende week zondag. Heerlijk ook dat je weer thuiskomt! Xxx
Wat zijn de weken voorbij gevlogen en wat heb je een hoop mooie dingen gezien en meegemaakt.
Het zal niet meevallen om afscheid te nemen. Geniet van je laatste week lieffie!
Dikke kus
Shirly
Wat heb je weer een mooie dingen gezien, en veel gelachen.
En wat me opvalt is dat je voor iemand die nooit uitging, toch wel vaak even een drankje gaat doen.(hihi, gelijk heb je) Geniet nog even lekker deze week en denk maar zo....deze ervaring pakt niemand je meer af!
goeie reis terug alvast en tot snel.
xxx Paul &Moon